چکیده: بررسی صورت‌های مالی اکثر شرکت‌های سرمایه بر نمایانگر آن است که دارایی‌های در جریان تکمیل دارایی‌های ثابت، غالباً بخش عمدهاي از اقلام ترازنامه را تشکیل می‌دهند؛ بنابراین شناخت و تعیین بهاي تمام‌شده، ثبت و کنترل دارایی‌ها در ارائه وضعیت مالی حائز اهمیت است و مربوط بودن مبالغ این سرفصل‌ها، علی‌الخصوص با تورم فعلی، همواره چالشی پیش روي حرفه حسابداري بوده است. سرانجام پس از دو دهه مناقشات متعدد، دولت پذیرفت که بنگاه‌های خصوصی هم نظیر بنگاه‌های دولتی نسبت به تجدید ارزیابی دارایی‌های ثابت خود اقدام و از معافیت‌های مالیاتی مازاد تجدید ارزیابی استفاده نمایند. آئین‌نامه اجرایی تجدید ارزیابی به دلیل شرایط تورمی دو دهه‌ی اخیر، گامی به‌پیش در راستاي شفاف‌سازی صورت‌های مالی خواهد بود (امانی، 1390 ) پس از تصویب قوانین اخیر، سؤالات و چالش‌های متعددي در زمینه تجدید ارزیابی مطرح‌شده و توافق نظر در این خصوص وجود ندارد که آیا انجام آن یک تصمیم شجاعانه جهت مربوط کردن صورت‌های مالی است و یا اینکه صرفاً تصمیمی شتاب‌زده است که مشکلات عدیده‌ای در پی خواهد داشت. لیکن مسلم است که همواره فارغ از موضوعات و مشکلات تئوریک، عملیاتی نمودن قوانین و مقررات موضوعه نیز سؤالات و مباحث جدیدي ایجاد می‌کند که مستلزم بررسی و ارائه راهکار هستند. همچنین زمانی که یک بنگاه اقتصادي تصمیم به اجراي این قانون می‌نماید، اهل حرفه بایستی علاوه بر اطمینان از اجراي کامل قوانین و استانداردهاي حاکم، صرفه و صلاح شرکت را رعایت نمایند به‌نحوی‌که فرآیندها و فعالیت‌های آتی شرکت با مشکلات اجرایی روبرو نگردد.