چکيده: هدف از اين پژوهش بررسي اثربخشی آموزش مبتني بر هوشهای چندگانه در بهبود عملکرد تحصيلي دانشآموزان دختر و پسر نارساخوان پايه سوم ابتدايي شهر اصفهان بود. پژوهش به روش آزمايشي، با استفاده از طرح پیشآزمون و پسآزمون بر روي دو گروه آموزش و کنترل اجرا شد. جامعه آماري در اين پژوهش کليه دانش آموزان دختر و پسر پايه سوم ابتدايي مبتلا به ناتواني خواندن بودند که در سال تحصيلي90-89 در مدارس عادي ششگانه شهر اصفهان مشغول به تحصيل بودند.با استفاده از روش نمونهگیری خوشهاي چندمرحلهای از بين نواحي ششگانه آموزشوپرورش اصفهان، تعداد48نفر انتخاب و با گمارش تصادفي24نفر در گروه كنترل و24 نفر در گروه آزمايش قرار داده شدند. ابزار مورداستفاده در اين پژوهش، آزمون خواندن اکوال، آزمون هوشهاي چندگانه گاردنر و آزمون هوش کتل فرمBبود. يافتههاي بهدستآمده نشان داد تفاوت معنیداری بین ميانگين نمرات خواندن گروه آزمايش و گواه، تفاوت معنيداري ( 001 / 0 >P)وجود داشت. درمجموع يافتههاي پژوهش حاكي از آن است كه روش آموزش مبتني بر هوشهای چندگانه گاردنر در بهبود مهارت خواندن دانش آموزان مبتلا به ناتواني يادگيري مؤثر است.
سید احمد سید موسوی
محمد آزاد شلمزاری ، عباس پورعلیزاده
الهام نصیری