چکيده: هدف از اين  پژوهش بررسي اثربخشی آموزش مبتني بر هوش‌های چندگانه در بهبود عملکرد تحصيلي دانش­آموزان دختر و پسر نارساخوان  پايه سوم ابتدايي شهر اصفهان بود. پژوهش به روش آزمايشي، با استفاده از طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون بر روي دو گروه آموزش و کنترل اجرا شد. جامعه آماري در اين پژوهش کليه دانش آموزان دختر و پسر  پايه سوم ابتدايي مبتلا به  ناتواني خواندن بودند که در سال تحصيلي90-89 در مدارس عادي شش‌گانه شهر اصفهان مشغول  به تحصيل  بودند.با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه­اي چندمرحله‌ای از بين نواحي شش‌گانه آموزش‌وپرورش اصفهان، تعداد48نفر انتخاب و با گمارش تصادفي24نفر در گروه كنترل و24 نفر در گروه آزمايش قرار داده شدند. ابزار مورداستفاده در اين پژوهش، آزمون خواندن اکوال، آزمون هوش­هاي چندگانه گاردنر و آزمون هوش کتل فرمBبود. يافته­هاي به‌دست‌آمده نشان داد تفاوت معنی‌داری بین ميانگين نمرات خواندن گروه آزمايش و گواه، تفاوت معني­داري ( 001 / 0 >P)وجود داشت.  درمجموع يافته­هاي پژوهش حاكي از آن است كه روش آموزش مبتني بر هوش‌های چندگانه گاردنر در بهبود مهارت خواندن دانش آموزان مبتلا به ناتواني يادگيري مؤثر است.