چكيده: مناطق آزاد به‌منزله ابزار توسعه صنعتي در چند دهه اخير مطرح‌شده‌اند. به‌کارگیری اين ابزار در اكثر كشورها با موفقیت‌هایی همراه بوده و به‌عنوان حركتي پيوسته در سطح ملي براي جبران عقب‌ماندگی‌های اقتصادي اجتماعي سازمان داده‌شده‌اند. مناطق آزاد با ايجاد مشوق‌ها و معافیت‌های متنوع سعي دارند كه سرمایه‌گذاری خارجي را جذب و آن‌ها را در توليد كالاهاي صادراتي مورداستفاده قرار دهند؛ سپس با صادرات اين كالاها كشور را از آثار و مزاياي مثبت صادرات و تجارت نظير ايجاد اشتغال، رشد اقتصادي، توسعه اقتصادي برخوردار نمايند. با توجه به اهميت مناطق آزاد در توسعه صادرات غيرنفتي از طريق جذب سرمایه‌های داخلي و خارجي اين تحقيق درصدد است تا با بررسي وضعيت مناطق آزاد ايران تأثیر جذب سرمایه‌های خارجي را در كنار ساير عوامل بر صادرات اين مناطق مورد ارزيابي قرار دهد. نتايج حاصل از اين تحقيق بيانگر اثر مثبت سرمایه‌گذاری مستقيم خارجي بر صادرات غيرنفتي می‌باشد، لذا پيشنهاد می‌شود كه دستگاه‌های اجرايي، سیاست‌هایی هم در جهت رفع موانع موجود بر سر راه ورود سرمایه‌گذاری مستقيم خارجي و هم در جهت تشويق و جلب بيشتر آن اتخاذ كنند.